Icon Brickell Residences by Miami Vacation Rentals

Birden fazla yıldız vermemin tek nedeni, içinde bulunduğumuz odanın ve kullandığımız ev sahibinin çok hoş olmasıydı. Fakat. Bu yerin düzeni korkunç. Havuz geçiş kartı almanız gereken küçük bir pencere var ve zemin katta, asansörlerden sadece biri buraya çıkıyor ve merdivenleri kullanmanıza izin verilmiyor. Havuz geçişlerini vermek için kullandıkları yazıcı çalışmadığı için buraya defalarca gittik! Nihayet geçiş izni aldığımızda havuzdaki havlular bitti ve kendi havlularımızı getirmemize izin vermedi. Ayrıca telefonunuzla istediğiniz kadar fotoğraf çekmenize de izin veriyorlar ancak gerçek kameralara izin verilmiyor. Eğer güzel tatil fotoğrafları arıyorsanız, eğilin. Ayrıca bar/restoran saat 5'te kapanıyor (ne anlamı var) VE park yerleri bitti. Bu inanılmaz derecede sinir bozucu olmasına rağmen, durumlarla ilgilenen personel çok iyiydi.

Burada Airbnb aracılığıyla rezervasyon yaptım. Öncelikle bizi kontrol eden bayan Elena çok tatlı, nazik ve bize karşı sabırlıydı. Tüm kalışımız boyunca çok profesyonel ve yardımseverdi. Bu bizim Brickell'i ilk ziyaretimizdi ve aslında geceyi orada geçirdik. Odamızın manzarası muhteşemdi. Ayrıca Brickell'e aşina değilseniz nereye gideceğinizi bulmak oldukça kafa karıştırıcı olabilir. O kadar çok yüksek bina var ki nereye gittiğinizi bulmak zor. Ve bu özel yer bir labirent gibiydi. W oteline gidiyormuş gibi içeri girmeniz, küçük döngünün etrafından dolaşmanız ve neredeyse otel / rezidans vale alanına U dönüşü gibi geri dönmeniz gerekiyor. Valeye doğru giderken bu küçük labirentten geçmeniz gerekiyor. Çok kafa karıştırıcı. Sonra check-in yaptırdık. Masadaki insanlar pek arkadaş canlısı görünmüyordu, neredeyse orada olmaktan rahatsız görünüyorlardı. Ama onları da suçlamıyorum, tamamen başka insanlarla dolup taşmışlardı ve eminim ki bu her zaman böyleydi. Çılgın bir yer. İkincisi, Asansörler SON DERECE YAVAŞWWW. Sanırım biz oradayken sadece BİRİ çalışıyordu. . ve 8 asansör vardı. Bazen 30-50 kişi asansörleri bekliyordu. Bu, konaklamayı çok sinir bozucu hale getirdi. O zaman insanlar bir asansörde sardalye gibi toplanacaktı çünkü hepimiz 15-20 dakikadır asansörün aşağı inmesini bekliyorduk. Çok rahatsız ediciydi. Yanımda 5 yaşındaki çocuğum vardı, spaya gittiğimde asansörde koyu tenli bir bayan vardı ve bu koyu tenli adamlardan 3 tanesi içeri girdi ve onun "arka tarafının" asansörde ne kadar çok yer kapladığını yorumladı. . Ve ayrılırken kıkırda. Tek düşünebildiğim, Tanrıya şükür kızımın yanımda olmadığıydı. Asansörden çıktığında ne yazık ki o adamlar asansörde yalnız kaldıklarında sıkışıp kaldım ve onların davranışlarından dolayı kendimi son derece rahatsız ve tuhaf hissettim. Yorum yaptıkları kadınlar bile o çıktığında sinirlenmiş görünüyordu. Lanet katıma çıkmak için sabırsızlanıyordum. Daha sonra spaya gittim. Bu çok güzel. Telefonum yanımdaydı ve toplamda yaklaşık 5 kişi vardı, orada cep telefonu poliçesi yok. Ve cep telefonu HAYIR dediğimde, yani telefonuna bile bakamıyorsun, hiçbir şey yok. Orada çalışan iki İspanyol beyefendi vardı ve kocama mesaj atıp bunu başardığımı söylemek istediğimde hemen yanıma geldi ve "kusura bakmayın bayan, telefon yok" dedi. Şaşkındım çünkü kırbaçlanmış gibi değildim telefonumu çıkardım ve her şeyi ve herkesi filme almaya başladım. Kelimenin tam anlamıyla kocama mesaj atmak istedim. Bu yüzden buna dikkat edin. Aslında ayrılırken hızlı bir görüntü yakaladım (GÖRÜNÜMDE KİŞİ YOK) çünkü saat zaten 8:20'ydi ve herkes gitmişti. Hotub'ta bir kız vardı ve ben ayrılırken arkadaşıyla yüzleşiyordu. Oh vay be… bu gerçekten hoş diye düşündüm. Daha sonra labirentten 15. kata geri döndüğümde beni yukarı çıkaran bayan havuz alanının kapısını kilitledi ve saat sadece 20:30'du. Bu yüzden spaya (14. kat) kadar gitmek zorunda kaldım ve onlara dışarıda kaldığımı söyledim. Onlara bunu söylediğimde (beni kilitleyen bayana karşı değil) sinirlenmiş görünüyorlardı ve nazik bayan bana binanın dışında hatırlamayacağımı bildiğim şu çılgın talimatları verdi. Sonunda kayboldum. Spor salonundan başka bir bayan bana yardım etmeye geldi ve beni otoparka götürdü. "O asansöre çık" dedi ve şimdi TAMAMEN farklı bir binadaki (W oteli) bu otoparktayım. TSSB'm ve şiddetli kaygım var. Bu noktada telaşlanmaya başladım. Nazik bir adam asansöre girdi ve aşırı nefes aldığımı/paniklediğimi ve asansörde bir sürü düğmeye bastığımı anladı ve bana nereye gitmeye çalıştığımı sordu. Ona “The Icon Residences” dediğimde bana şaşkın/kafası karışmış bir bakış attı. Her binanın bir numarası olduğunu bilmiyordum. Her neyse, bana bir nevi yardım etti ve sonunda binama doğru yürürken yolumu buldu. Odama geldiğimde yıkıldım ve bacaklarımın arasında kötü bir döküntü olduğunu fark ettim. Sadece bunun farkında ol. Kafa karıştırıcı bir yer.

Olmak için güzel bir yer