THE WEEK& Resort

Tadilat nedeniyle odalar ve ziyafet salonu daha düzenli hale getirildi. Restoran da fena değil. Kahvaltıda çok fazla patlıcan yoktu ama hepsi çok lezzetliydi. Pirinç şehriye köşesinin olması da güzeldi. Lobide bir Lebang var ve bodrum katında bir market var, bu yüzden merdivenlerden aşağı inerseniz hemen Eurwangri denizini görebilirsiniz.

Mutlak çöp servisi. Dışarıya açılan personel asansörünün hemen önünde 616 numaralı oda verildi. Biz odamızdan çıkarken bir personel kapıyı çok hızlı açtı ve 19 aylık kızımın kafasının arkasına vurdu. Uçmaya gitti. Ön masada şikayette bulundum ve en iyi ihtimalle vasat bir özür aldım. Bu utanç verici yere asla geri dönmeyeceğim.

Suda oynarken harika vakit geçirdim.

Bu, kazadan yaklaşık 2 yıl sonra yapılan ek bir incelemedir. Hâlâ topallıyorum, bekar bir kadın olarak ayakkabı bile giyemiyorum, koşmak gibi temel egzersizleri bile yapamıyorum, dolayısıyla neredeyse yarı engelli yaşıyorum. Hastane masraflarının ödenmesi talebime yanıt olarak bu otel, kendi ihmallerini önlemek amacıyla sigorta şirketiyle güçlerini birleştirerek otel adına bana 50 milyon won tutarında borcun bulunmadığı gerekçesiyle dava açtı. . Bir yıldan fazla süren uzun bir mücadelenin ardından, mağdurdan ziyade fail olarak tek başıma ve avukatsız olarak uzun davayı kazandım. (Kanun onları yargılıyor.) Gerçekleşen hastane masrafları da dahil olmak üzere tedavi görürken (yaklaşık 5 milyon won+@), geçimini sağlamak için çalışamadı, çeşitli hastanelerde sayısız tedavi gördü ve danışmanlık için ücretsiz hukuk bürolarına gitti ve Karşı davada bulundum. Hazırlanmakla geçirdiğim birkaç ay boyunca hiçbir şekilde geçimimi sağlayamadım (Ben sık sık yabancı ülkelere seyahat eden ve 10 yıldan fazla bir süredir hizmet işiyle uğraşan serbest meslek sahibi biriyim. Kazadan önce Gelir Tutarı Belgelendirme Dairesi'ne bildirilen yıllık maaşı aylık olarak çevirin, ortalama aylık maaş ortalama 5 milyon+@ civarındaydı.) Bu şekilde en az birkaç on milyon won zarara uğradım. İşini kullanmak için gelen ve hastalığa yakalanan benim için hastane faturalarını ödememek amacıyla bu otel, sigorta şirketiyle güçlerini birleştirdi ve yükümlülük altına girmeme nedeniyle 50 milyon won'luk dava açmak üzere beş avukat tuttu. Bu bir kırmızı bayrak, değil mi? Sonunda adalet tecelli etti ve büyük bir sigorta şirketi ve büyük bir otelle daha fazla mücadele edecek özgüvene sahip olmadığım için hastane masraflarının yarısından daha az bir uzlaşma bedeli aldığım zorunlu arabuluculuk kararı verildi. 5 avukatla birlikte bu küçük zorunlu arabuluculuk kararını kabul ettim. Kamu yararı ve adalet adına herkesin bunu bilmesi gerekiyor. ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡAsansörle otel lobisinden bodrum katına indikten ve otoparka çıkmak için cam kapıyı açtıktan sonra, yaya geçidinde bir basamağa takıldım ve çeşitli komplikasyonlar ve yan etkilerle karşılaştım; kopma. Yürüyemiyordum, bu yüzden emekleyerek tekerlekli sandalye ve koltuk değneği kullanmak zorunda kaldım. Her zaman temkinli bir insan oldum, bu yüzden hayatım boyunca ilk kez böyle incindim. Otel hatalı olmadıklarını söyledi ancak sigorta şirketi ve sigorta eksperi (delil elde edene kadar) yalan söylemeye devam etti ve gerçekten pes etti. Kaybedilen iki yıllık zamandan çok üzüntü duyuyorum. Millet, eğer burada tehlikeli bir yere düşerseniz veya kaza geçirirseniz, otel personelinin sözlerine güvenmeyin ve tüm delilleri mutlaka polise bildirin. Bu utanç verici çünkü iş kanıtlarını arkamda bırakma alışkanlığım var ama normal bir insan olsaydım bunu almazdım. Gerçek oteller, sigorta şirketleri ve sigorta eksperleri gerçekten kötüdür. PS. Kazaların beklendiği tehlikeli yerlere çitler veya uyarı işaretleri asılmalıdır.